اسبول شکرآب، دره \ darre-ye osbūl-e šekar-āb\ ، درهای در سمت جنوب آبشار شکرآبِ روستای آهار و در شیب دامنۀ شمالی قلۀ توچال. موقعیت جغرافیایی آن °51 و´25 طول شرقی، و°35 و ´5/ 54 عرض شمالی، و ارتفاع آن 920‘2 تا 100‘ 3 متر از سطح دریا ست. این درۀ نسبتاً کوتاه حدود 400 متر طول دارد که آبریز آن از جنوب به شمال است و یکی از شاخابههای فرعی رودخانۀ شکرآب را تشکیل میدهد. این دره که اسبول ـ دره و یا به قول اهالی محلی نو اسبول نامیده میشود، در بیشتر روزهای سال پوشیده از برف است و از اطراف آن چشمههای پرشماری میجوشد. قسمتی از اسبول دره دارای ساختار صخرهای است و در میان آن شکافهایی وجود دارد که شبیه غار است و اهالی به این شکافها اسبول میگویند و به همین سبب این دره را اسبول دره یا نو اسبول مینامند. این شکافهای غارمانند در این مکان فقط در اواخر شهریور که برفهای منطقه آب میشوند، قابل مشاهدهاند. اطراف اسبولدره پوشیده از انبوه گونههای گیاهی است که پس از آبشدن برفها در اواخر تابستان میرویند و چوپانان منطقه گوسفندان خود را برای چرا، در شهریور و مهرماه ــ که بیشتر مناطق پوشش گیاهیشان خشک شده است ــ به این ناحیه میآورند. این دره مسیر فرود کوهنوردان حرفهای است که از نقاط مختلف تهران به قلۀ توچال صعود میکنند و مسیر بازگشت خود را از طریق آهار برمیگزینند.