responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : دانشنامه تهران بزرگ نویسنده : مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی    جلد : 1  صفحه : 1178

عرقچین، آبشار


نویسنده (ها) : سیما صفری

آخرین بروز رسانی : دوشنبه 12 خرداد 1399

تاریخچه مقاله

عرقچین، آبشار \ āb-šār-e araq-čīn \ ، آبشاری واقع در انتهای درۀ دارآباد، بعد از باغچه‌خلیل (سریونجه).
برای رسیدن به محل این آبشار، باید از ابتدای درۀ دارآباد حرکت کرد؛ آن‌گاه پس از رسیدن به دوراهی سربند غلاک، مسیر سمت راست (شرق) دارآباد را پی گرفت و به‌تدریج از راه عمومی پاکوب که به خط‌الرأس منتهی می‌گردد، دور شد. پس از این، راه از روی گردۀ کبوترخوان به‌ سوی پایین تغییر یافته، پس از عبور از رودخانه به چشمه‌چهان و چندصد قدم بالاتر از آن به آبشار چال‌مگس می‌رسد. از این نقطه به‌بعد، راهْ صخره‌ای و تا حدی دشوار است که باید با دست به سنگ شدن از هفت‌حوض دارآباد (گارا) عبور کرد؛ بعد از نیم‌ ساعت به سریونجه یا باغچه‌خلیل خواهیم رسید. از اینجا به بعد، یا می‌توان به سمت پیازچال در غرب رفت، یا با عبور از میان درختان، مسیر آب را که به دو شاخه تقسیم می‌شود، دنبال کرد؛ شاخۀ سمت چپ از درۀ گرده‌گور به پایین می‌ریزد. با ادامۀ مسیر به موازات شاخۀ سمت راست، پس از گذشت نیم ‌ساعت می‌توان به آبشار عرقچین رسید.
آبشار عرقچین نسبتاً مرتفع است و بیشتر آب آن از آب چشمه‌ای واقع در کوه دارآباد تأمین می‌شود. افزون‌برآن، برفابهای قله‌های چمبره‌بند، سیاه‌بند، لارکرور، و چال‌او که بیش از 000‘ 3 متر از سطح دریا بلندی دارند، به آبشار عرقچین، و از آنجا به آبشار چال‌مگس و چشمه‌های پایین‌تر سرازیر می‌شوند.

سیما صفری

نام کتاب : دانشنامه تهران بزرگ نویسنده : مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی    جلد : 1  صفحه : 1178
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست