قرآن و عترت، نمایشگاه دائمی \ namāyešgāh-e dāºemī-ye qorān va etrat \ ، نخستین نمایشگاه دائمی قرآن در تهران، واقع در محلۀ چالهرز، خیابان ناطق نوری (زمرد سابق)، در محدودۀ منطقۀ 3 شهرداری تهران. در 1378 ش نمایشگاه دائمی قرآن و عترت در فضایی به مساحت 500 مـ2 در انتهای حیاط مجموعۀ فرهنگی بوستان کتاب فعالیت خود را بهعنوان نخستین موزۀ قرآن آغاز کرد. هدف از برپایی این نمایشگاه نگهداری آثار برجسته، و تداومبخشی به فعالیتهای قرآنی و ترویج فرهنگ قرآن بود. مدیریت این مجموعه در ابتدای تأسیس آن، زیرنظر سازمان اوقاف و امور خیریه بود. در آن زمان، نسخههای خطی متعددی از ترجمههای مختلف قرآن به فارسی، و دیگر زبانها در این موزه نگهداری میشد؛ اما پس از چندی، این مکان بهسبب هزینههای زیاد نگهداری از آن، و نیز تأسیس موزۀ قرآن در خیابان ولیعصر برای مدتی تعطیل، و از کانون توجه خارج شد؛ تا آنکه در سالهای نخستین دهۀ 1380 ش، برای تأمین هزینههای جاری، فعالیت خود را بر عرضه و فروش محصولات فرهنگی متمرکز ساخت و به نمایشگاه دائمی قرآن و عترت بدل شد. بدین ترتیب درآمد بخش فروشگاه به خود نمایشگاه، و درآمد مازاد آن به امور خیریه اختصاص یافت. ازجملۀ آثار موجود در این نمایشگاه میتوان به وسایل شخصی مرحوم علامه طباطبایی، نیز آیتالله اراکی و مرحوم علامه عسگری اشاره کرد که شامل لباس، عصا، سجاده، قلمدان، مهر، وصیتنامه و جز آنها ست. در بخش فروشگاهی این نمایشگاه، محصولات قرآنی شامل انواع قرآنهای نفیس چاپ ایران و خارج از کشور، ترجمههای قرآن به زبانهای مختلف، تفاسیر قرآن، کتابهای علوم و معارف قرآنی، محصولات هنری قرآنی ازجمله خاتمکاری، میناکاری، معرق و مشبک، و انواع کاشی و سرامیک و نرمافزارهای قرآنی است. مجموعۀ بوستان کتاب و قرآن و عترت از موقوفههای رفاه محرومان است که درآمدهای حاصل از آن صرف دستگیری از محرومان و نیازمندان میشود. تولیت این موقوفه از ابتدای فعالیت آن تاکنون (1391 ش)، زیرنظر حسین مهدیان است.