اسماعیل، امامزاده \ emām-zāde esmāʾīl\ ، امامزادهای در محلۀ چیذر واقع در محدودۀ منطقۀ 1 شهرداری تهران. بقعۀ این امامزاده در فاصلۀ حدود 300 متری از بقعۀ امامزاده علیاکبر واقع شده است (طباطبایی، 9). نسب امامزاده اسماعیل به امام موسى کاظم (ع) بازمیگردد (بلاغی، 42). بنا به گزارش مؤلف کنز الانساب، اسماعیل بن زکریا بن امام موسىکاظم (ع) بر سر راه خود در کوههای شمیران مجروح، و به سوی روستای شیزر [چیذر] روان گشت و در آنجا، زیر درخت چناری به شهادت رسید و همانجا مدفون شد (ص 65).
بنای اصلی بقعۀ امامزاده اسماعیل چهارگوش، و مساحت آن حدود 150 مـ2 است. در چوبی سادۀ ورودی به حرم و دیوارهای آجری داخل آن سبزرنگ، و نیمۀ پایین دیوار از سنگ مرمر است. ضریح آن حضرت چوبی، و قسمت بالای آن نیمدایرهایشکل است (سروقدی، 20). همچنین گنبد بنا سبزرنگ و مرقد حضرت در داخل ضریح از سنگ مرمر است («بقاع ... »، بش ). کاشیکاری اتاق کوچک امامزاده نیز متعلق به عهد ناصری است (مصطفوی، 1/ 238). این بنا صحنی مشجر با درختانی کهنسال دارد که در آن، گورهایی نیز به چشم میخورد (همانجا). این امامزاده دارای حسینیهای وسیع با امکانات رفاهی برای زائران است («بقاع»، بش ).
مآخذ
«بقاع متبرکۀ شهرستان تهران»، امامزادهها (مل )؛ بلاغی، عبدالحجت، تاریخ تهران، قسمت شمالی و مضافات، شمران قدیم، قم، 1350 ش؛ جلاییپور، زهرا، اتنوگرافی امامزاده اسماعیل (ع) چیذر، نیمسال دوم تحصیلی 1385- 1386 ش؛ سروقدی، محمدجعفر، بقاع متبرکۀ استان تهران، تهران، 1384 ش؛ طباطبایی، محمدهادی و دیگران، تهران 100، ویژهنامۀ صدسالگی شهرداری تهران، تهران، 1387 ش؛ کنز الانساب، بمبئی، 1302 ق؛ مصطفوی، محمدتقی، آثار تاریخی طهران، به کوشش هاشم محدث، تهران، 1361 ش؛ نیز:
Emamzadeha, http:/ / emamzadeh. blogfa.cat-4.aspx(acc. Oct. 17, 2009). حسن موسویزاده