موسی کش، محوطه باستانی

نویسنده (ها) : ناصر پازوکی طرودی

آخرین بروز رسانی : جمعه 30 خرداد 1399

موسى‌کش، محوطۀ باستانی \ mohavvate-ye bāstānī-ye mūsā-koš \ ، محوطه‌ای واقع در منطقه‌ای به همین‌نام، در جنوب کوه عسل‌عسل و شرق کوه قلعه‌تشک.
این محوطۀ باستانی شامل دوتپۀ شمالی و جنوبی است که با یکدیگر بیش از 000‘ 1 متر فاصله دارند. تپۀ شمالی در °51 و ´56 و ´´47 طول شرقی، و °35 و ´55 و ´´15 عرض شمالی و در ارتفاع 568‘ 2متری از سطح دریا قرار گرفته است و تپۀ جنوبی در °51 و ´56 و ´´35 طول شرقی، و °35 و ´54 و ´´29 عرض شمالی در ارتفاع 535‘ 2متری از سطح دریا واقع است.
تپۀ شمالی تپۀ مدوری است که از سطح زمینهای اطراف خود 4 متر بلندتر است و بر بالای آن آثار قبرهایی مشاهده می‌شود که احتمالاً اجساد را با آیین اسلامی در آنها دفن می‌کرده‌اند. بخش عمدۀ این تپه بر اثر حفاریهای غیرمجاز تخریب شده است. در بدنۀ گودالهای حفرشده، می‌توان آثار فراوانی از شواهد فرهنگی مانند خاکستر، زغال، قطعات خردشدۀ سفال و بقایای اندکی از معماری سنگی دید؛ اما به‌نظر می‌رسد عمق لایه‌ها زیاد نباشد.
تپۀ جنوبی، که در میان آب سد قرار دارد، در هنگام پایین بودن سطح آب دارای ابعادی حدود 50 × 80 متر است؛ اما در هنگام بالابودن سطح آب حدود دو متر از ارتفاع سطح آن که دارای ابعاد 15 × 30 متر است، قابل رؤیت است. تپۀ جنوبی، به‌سبب قرارگرفتن در داخل آب و مشکل بودن امکان دسترسی به آن، از وضعیت بهتری برخوردار است و به‌نظر می‌رسد بکر مانده باشد. در سطح این تپه قطعات بیشتری از سفالهای نخودی، قرمز با نقوش رنگی و تزیینات مختلف قابل مشاهده است. احتمالاً فضای حدفاصل تپۀ شمالی و جنوبی نیز دارای ارزش تاریخی ـ فرهنگی است و قابلیت مطالعه و پژوهش بیشتری نسبت به تپه‌های دوگانۀ مذکور دارد. با توجه به نمونۀ سفالهای یافت‌شده از این محوطۀ باستانی، می‌توان قدمت آن‌ را اواخر دورۀ تاریخی تا سده‌های میانی اسلام تعیین کرد.

ناصر پازوکی طرودی