responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : دانشنامه تهران بزرگ نویسنده : مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی    جلد : 1  صفحه : 252

ایگل، دره


نویسنده (ها) : مجید یاسینی

آخرین بروز رسانی : جمعه 15 آذر 1398

تاریخچه مقاله

ایگل، دره \ darre-ye īgel\ ، دره‌ای واقع در شمال‌ شرقی قلۀ توچال، حد فاصل کوههای سیاه‌بند و لزون غربی. این دره در جهت جنوب به شمال کشیده شده، و شیب آن به سمت رودخانۀ آهار است. درۀ ایگل از غرب به کوههای سیاه‌بند، لارکرور و لزون، و از شمال به روستای ایگل ختم می‌گردد.
طول مسیر دره در حدود 700‘ 3 متر و اختلاف بلندی میان دو نقطۀ آغاز و پایان آن حدود 950 متر است. از ویژگیهای این دره می‌توان به شکل و موقعیت آن اشاره کرد که از وسط با زاویۀ ˚90 چرخش کرده، کج می‌شود. این دره به سبب قرارگرفتن در پای کوههای بلند و یالهای بلندی که به سمت آن سرازیر می‌شود، دارای چشمۀ ‌آب و رودخانۀ همیشگی است. کوهنوردان از طریق یال لزون به این دره سرازیر شده، تا آبادی ایگل راه‌پیمایی می‌کنند. درۀ ایگل به سبب فاصلۀ زیاد یالهای سمت چپ و راست آن بسیار فراخ و زیبا ست. کوهنوردان بیشتر از راه روستای ایگل وارد این دره می‌شوند؛ اما می‌توان از طریق کوههای جنوبی آن نیز به این دره راه یافت. راه‌پیمایی در درۀ ایگل به شرطی که از یال سمت راست استفاده شود، جذاب و خالی از خطر است، اما از طریق یال سمت چپ به دیواره‌های صخره‌ای برخورد می‌کند و بسیار خطرناک می‌شود. زمان راه‌پیمایی در این دره در حدود دو تا 3 ساعت متغیر است. از طریق این دره می‌توان به کوههای لزون شرقی و غربی، پیازچال و حتى توچال دسترسی یافت.

مجید یاسینی

نام کتاب : دانشنامه تهران بزرگ نویسنده : مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی    جلد : 1  صفحه : 252
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست