ابـراهـیـم، امـامـزاده \ emām-zāde ebrāhīm\ ، امامزادهای در مرکز بافت قدیم آبادی کلان، واقع در دهستان لواسان بزرگ. امروزه از بافت قدیمی این آبادی جز چند خانۀ خشت و گلی چیزی باقی نمانده است. نَسَب امامزاده ابراهیم به امام موسی بن جعفر (ع) باز میگردد (سروقدی، 157). به گفتۀ اهالی محل، امامزاده ابراهیم در دورۀ خلافت هارونالرشید به ایران آمده، و توسط دشمنان سادات به شهادت رسیده است (حبیبی، 30). بنای قدیم امامزاده ابراهیم، داخل مسجد امام حسن عسکری (ع) بوده، و به گفتۀ اهالی تا حدود چند سال پیش برج مقبرهای با گنبدی رُک، بنای این امامزاده را تشکیل میداده که بر اثر ساخت و سازهای جدید و غیر اصولی، تمام بنای قدیم از میان رفته است (پازوکی، 1/ 106). بنای ساختمان امامزاده ابراهیم امروزه به مساحت 100 مـ2 توسط اهالی این آبادی بازسازی شده است.
مآخذ
پازوکی طرودی، ناصر، آثار تاریخی شمیران، تهران، 1382 ش؛ حبیبی، حسن، امامزادهها و تربت برخی از پاکان و نیکان، تهران، 1388 ش؛ سروقدی، محمدجعفر، بقاع متبرکۀ استان تهران، تهران، 1384 ش.