پاجوزدرختها، باغ \ bāq-e pā-jowz-deraxthā\ ، باغی در انتهای درۀ درکه. این باغ که پیش از شیب تند منتهی به پناهگاه پلنگچال واقع است، بهصورت موروثی متعلق به خانوادۀ اللهوردی است و طبق گفتۀ آنها حدود 300 سال قدمت دارد. درختان گردو این باغ را مردم درکه در دهۀ 1320 ش کاشتهاند. امروزه (1390 ش) شمار این درختان کهنسال در باغ پاجوز درختها به حدود 100 اصله رسیده است. این باغ چند پلاک و سند مجزا متعلق به نوادگان خانوادۀ اللهوردی دارد و چون ارتفاع باغ نسبت به دیگر باغهای گردو دره بالاتر است، آبرسانی به آن به دشواری و با تلاش فراوان صورت میگیرد. برای انتقال آب به این باغ، حدود 500‘ 3 متر مسیر پلنگچال به محل باغ را لولهکشی کردهاند. باغ پاجوز درختها جزو باغهای باصفا و پربار درکه است که محصول گردو آن نیز چشمگیر است.