responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : دانشنامه تهران بزرگ نویسنده : مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی    جلد : 1  صفحه : 606

پیازچال، قله


نویسنده (ها) : مجید یاسینی

آخرین بروز رسانی : یکشنبه 17 آذر 1398

تاریخچه مقاله

پیازچال، قله \ qolle-ye piyāz-čāl\ ، قله‌ای واقع در خط‌الرأس توچال به دارآباد. این قله با 780‘ 3 متر بلندی از سطح دریا، در °51 و ´26 طول شرقی، و °35 و ´52 عرض شمالی جای دارد و از شمال به درۀ ایگل، از جنوب به درۀ یوردخللر و درۀ بزرگ پس‌قلعه، از شرق به قلۀ لزون غربی، و از غرب به قلۀ چهارپالون منتهی می‌گردد.
قلۀ پیازچال در میان کوهنوردان، هدف ارزشمندی جهت صعود به شمار نمی‌رود، اما بیشتر کسانی که از سمت شرق به توچال نزدیک می‌شوند، از آن صعود می‌کنند. دو طرف شمالی و جنوبی این قله شیب بسیار تندی دارد که به دره‌هایی عمیق منتهی می‌گردد. این دره‌ها در زمستان مملو از برفهایی است که باد در آنها انباشته است.
این قله ازآن‌رو پیازچال خوانده می‌شود که در تابستانها در پیرامون آن، گیاهی به نام سیرک که شبیه پیاز یا سیر کوچک است، به فراوانی می‌روید. این قله و همچنین خط‌الرأس شرقی توچال از بیشتر نقاط شهر تهران، مانند دیواری بلند دیده می‌شود. بهترین مسیر دسترسی به این قله از طریق خط‌الرأس شرقی توچال است که از منطقۀ منظریه در تهران آغاز می‌شود، و پس از گذر از اردوگاه کلک‌چال و رسیدن به گردنۀ سرلو، به سمت درۀ پیازچال در شرق تغییر جهت داده و با گذر از گردنه و ادامۀ مسیر به طرف شمال و رسیدن به خط‌الرأس، در جهت غرب می‌رود تا به این قله می‌رسد.

مجید یاسینی

نام کتاب : دانشنامه تهران بزرگ نویسنده : مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی    جلد : 1  صفحه : 606
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست