خشکهچال، تختی \ taxtī-ye xoške-čāl\ ، نام دو قطعهزمین هموار به نامهای تختی خشکهچال بالا و پایین در مجاورت سربند غلاک، در دامنۀ کوههای دارآباد. این دو قطعهزمین در چند صدمتری بالای محلۀ رحمانآباد جای دارند و در گذشته انبوهی از درختان سرو داشته، اما بیشتر این درختان در اثر آتشسوزیهای عمدی از میان رفته است. در حال حاضر ادارۀ منابع طبیعی در محل تختی خشکهچال پایین یک اتاقک کوچک نگهبانی ساخته است و در آنجا دو نفر به طور شبانهروزی نگهبانی میدهند و کار حفاظت و آبیاری اندک درختان باقیمانده و کاشت نهالهای تازه را بر عهده دارند. دسترسی به این مکان، هم از راه سربند غلاک و هم از انتهای شمالی درۀ رحمانآباد میسر است. از خیابان اصلی دارآباد تا اتاقک نگهبانی حدود 30 دقیقه راه است. نگهبانان دور تا دور اتاقک را تبدیل به باغچۀ کوچکی کرده و در آن سبزی نیز کاشتهاند. برای آبیاری درختان، آب را از بالای تختی خشکهچال بالا و از درۀ گرده گور و آب زندگانی با لولههای طولانی به این محل منتقل میکنند.