درکه، دره \ darre-ye darake\ ، درهای واقع در جنوب غربی کوهستان توچال. این دره که در جهت شمال به جنوب کشیده شده است، در حد فاصل یال درازراه در غرب و یال گردرک در شرق جای دارد. درۀ درکه به درازای 500‘ 7 متر از روستای درکه در جنوب آغاز میشود و در زیر قلۀ شاهنشین در شمال پایان میپذیرد. اختلاف بلندی میان دو نقطۀ آغازین و پایانی دره بیش از 930 متر است، چنانچه از جنوب به شمال این دره حرکت کنیم، فاصلۀ عرضی میان دو یال در بیشتر طول مسیر دره فراخ است، اما در بعضی از بخشها باریک میشود. درۀ درکه نزدیک به انتهای مسیر به دو شاخه تقسیم میشود: شاخۀ سمت چپ به درۀ اسپیاو و شاخۀ سمت راست به درۀ مالاحمد منتهی میشود. ورود به این دره نیز از روستای درکه امکانپذیر است. درۀ درکه تقریباً کوههای میانی و کوههای غربی توچال را از یکدیگر جـدا میسـازد. رودخـانۀ دائمی درکه ــ که از دامنههای غربی کوه توچال سرچشمه میگیرد ــ در این دره روان است. مسیر کوهپیمایی در این منطقه بیشتر از کنار رودخانه و نزدیک به آب میگذرد. در زمستانها سمت راست دره پس از منطقۀ زغالچال تا انتهای دره در معرض سقوط بهمن است. از راه این دره میتوان به قلههای کماچال، پلنگچال، سیاهسنگ، دوشاخ، سربازارک، شاهنشین و دیگر قلههای منطقه دست یافت. همچنین از این راه میتوان به امامزاده داوود یا روستای شهرستانک نیز دسترسی پیدا کرد. درۀ درکه به سبب جریان رودخانۀ درکه در آن، دارای طراوت و زیبایی خاصی است و همواره از تفرجگاههای مردم تهران به شمار میرود. بعضی از مردم روستای درکه در طول مسیر این دره قهوهخانههایی دایر کردهاند. در نزدیک به پایان درۀ درکه مجتمع کوهستانی (پناهگاه) پلنگچال واقع است. پیمودن مسیر درۀ درکه با گامهای متوسط به 5/ 2 تا 3 ساعت زمان نیاز دارد.