ژاندارم، تیغههای سنگی \ tīqehā-ye sangī-ye žāndārm\ ، (یا ژاندارک)، تیغههای سنگیای که روی خطالرأس کوه خلنو جای دارند.
این تیغههای سنگی با ارتفاع 10 متر و درازای حدود 15 متر میان قلههای خلنو بزرگ و برج در ارتفاع 270‘4متری از سطح دریا جای دارند. در زبان فرانسه به تیغهها و برجهای سنگیای که در مسیرهای صعود قرار دارند و راه صعودکننده را سد میکنند، اصطلاحاً ژاندارم میگویند. این نام را در سالهای دور، کوهنوردان فرانسوی که برای صعود به کوههای این منطقه میآمدند، بر این تیغهها نهادهاند و ازهمینرو، از آن زمان به بعد کمکم میان کوهنوردان ایرانی نیز رایج گشت؛ اما به مرور به اشتباه نامش به ژاندارک تغییر کرد.
عبور از تیغهها در تابستانْ سخت، و در زمستان به مراتب سختتر و خطرناکتر است و به تجهیزات کافی و مهارت در کوهنوردی نیاز دارد.
مسیرهای دسترسی به این تیغهها از 3 طریق امکانپذیر است: 1. از طریق روستای لالان و از آنجا به گردنۀ بزبزه رو (وزوا) و قلۀ برج و سرانجام به تیغههای ژاندارم؛ 2. از طریق روستای شمشک و یال کوه لجنی تا پناهگاه لجنی و از آنجا به قلههای سرکچالها و گردنۀ وزوا و سرانجام برج و تیغهها؛ 3. از طریق درۀ وارنگرود و دریاچۀ خلنو به قلۀ خلنو بزرگ و کوچک و از آنجا به سمت تیغهها.
در زمستانها برای صعود به تیغههای ژاندارم و قلۀ خلنو از مسیر سرکچالها استفاده میشود که امنیت بالاتری نسبت به دیگر مسیرها دارد.