درس هایی از قرآن - محسن قرائتی - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : درس هایی از قرآن نویسنده : محسن قرائتی جلد : 1 صفحه : 522

موضوع: اهل بيت پيامبر(ع) (2)

تاريخ پخش: 30/01/80

بسم الله الرّحمن الرّحيم

«الهي انطقني بالهدي و الهمني التقوي»

«السلام علیکم یا اهل بیت النبوة وَ مَعْدِنُ الْعِلْمِ وَ مَوْضِعُ الرِّسَالَةِ وَ مُخْتَلَفُ الْمَلَائِكَةِ وَ مَوْضِعُ سِرِّ اللَّهِ وَ نَحْنُ وَدِيعَةُ اللَّهِ فِي عِبَادِهِ وَ نَحْنُ حَرَمُ اللَّهِ الْأَكْبَرُ وَ نَحْنُ ذِمَّةُ اللَّهِ»

1- تفسير آيه تطهير

بحث ما درباره اهلبيت(ع) است كه آنها چه كساني هستند؟
قرآن مي‌‌فرمايد: (إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيراً) (احزاب /33) فقط خدا اراده كرده پليدي را از شما اهلبيت دور كند و شما پاك و معصوم باشيد
«ِانَّما»: فقط: يعني معصوم 14 تا است فقط اهل بيت،

2- معصوم يعني چه؟

معصوم يعني چه؟ كسي كه نه گناه كند و نه فكر گناه كند. مگر مي‌‌شود؟ جواب: بله، ما هم در بعضي از كارها معصوم هستيم. نه تنها آن را انجام نداده بلكه تا آخرِ عمر فكر آن را هم نمي‌‌كنيم.
1- مثال: اینکه آدم خودش را از منار پرت کند
2- مثال: لخت مادرزاد به خيابان بياييد.
3- مثال: انسان با بنزين خود را آتش بزند.
4- مثال: آب آلوده حوض را مصرف كند. نه تنها انجام نداده بلكه فكر آن را هم نمي‌‌كند.
5- هر گناهي را كه به خطراتش پي ببريم انجام نمي‌‌دهيم و آنها را كه انجام نمي‌‌دهيم. نمي‌‌داند فكر مي‌‌كند قمار و شراب و دروغ خوب است.
پس همانطور كه معصوم بديِ همه گناهان را مي‌‌داند و انجام نمي‌‌دهد ما هم چنين باشيم معصوم هستيم گرچه در بعضي از آنها گناه يك شيريني دارد كه انسان توجه به تلخي بعد از آن ندارد.
علي(ع): «لَا خَيْرَ فِي لَذَّةٍ مِنْ بَعْدِهَا النَّارُ» (شرح نهج‌‌البلاغه/ج18/ص310) خيري نيست در لذتي كه بعد از آن آتش است. به صورت ظاهر از كشتن امام حسين(ع) و تاختن اسب بر بدنها و طبل و دُهُل زدن و فرمانداري ري و جايزه گرفتن و حكومت لذّت بردند و زدند و رقصيدند، الآن 1400 سال است مردم كره زمين بر آنها لعنت مي‌‌كنند، دو روز حكومت، و قرنها لعنت مردم. اين جمله حضرت را همه حفظ كنيم.
ترياك براي ترياكي لذّت دارد ولي بعضي از ترياكي‌‌ها با پول مي‌‌توانستند براي همه بچه‌‌هايشان منزل تهيه كند. سلامتي و پول و عاقبتش دود شد.
گاهي يك نفر كوتاه و بلند را مسخره مي‌‌كند ولي در قيامت مدتها براي اين بايد گرفتار باشد.
تفريح حلال هم ممكن است، و در اين زمينه طرحهايي هست.
«يُريدالله» خداوند اراده كرده، البته براي همه مردم كه انسانهاي خوبي باشند ولي براي اهل بيت(ع) اراده مخصوصي كرده.
مثال: استاد اراده دارد براي قبوليِ همه دانش آموزان ولي دانش آموزي كه خوب درس مي‌‌خواند استاد وقت خصوصي هم براي آن مي‌‌گذارد.
مثال: يك روحاني بالاي منبر مي‌‌خواهد همه مطالب او را گوش بدهند اگر بعد از منبر يكي آمد كه من همه مطالب شما را نوشته‌‌ام و چند دقيقه وقت مي‌‌خواهم براي چند سؤال او قبول مي‌‌كند. «الرِّجْسَ» يعني پليدي كه در مقابل آن «تقوا» است كه خداوند دوري از پليدي را براي اهلبيت(ع) اراده كرده است.

3- اهل بيت چه كساني هستند؟

اهلبيت(ع) چه كساني هستند؟
گاهي براي اينكه مطلب در ذهن افرا بماند بايد آن را به شكل خاص مطرح كرد.
مثال: منبري بالاي منبر يا كسي كه اخبار مي‌‌گويد، گاهي در ميان اخبار مي‌‌گويد و هم اكنون به خبري كه به دست من رسيد توجه كنيد، شنونده‌‌ها با توجه بيشتري گوش مي‌‌دهند و در اين ميان همه اخبار در ذهن‌‌ها مي‌‌ماند.
روزي پيامبر اكرم(ص) به منزل ‌‌ام‌‌السلمه آمد وعباي مشکي داشت برسر خود كشيد. ام السلمه از زنهاي پيامبر(ص) كه بسيار خوب بود، حضرت به ايشان گفت: كسي را نگذار كه به طرف من و عبا بيايد، حضرت زهرا(س) آمد رفت به زيرعبا، امام حسن وامام حسين(ع) به زير عبا رفتند بعد اميرالمؤمنين(ع) آمد و رفت زير عبا و بعد آن حضرت فرمود: «خدا، اهلبيت من اينها هستند».
تا فردا هركسي راه نيفتد، سوار شتر شده بگويد من زنِ پيامبر(ص) هستم چون مي‌‌فرمايد: «يُطَهِرَكُم» شما پاك هستيد.
و كسي كه سوار شتر شده هزاران نفر را راه انداخته و جنگ جمل بپا مي‌‌كند و 17 هزار نفر در يك روز خونشان ريخته مي‌‌شود، گرچه او پشيمان شد. عايشه كه من اشتباه كردم كه اين جنگ را راه انداختم بالاخره درباره او نمي‌‌شود گفت: «يُطَهِرَكُم» بله مقام عايشه ‌‌ام المؤمنين قبول، احترام به زنهاي پيامبر(ص) لازم است.
بعد «ام السلّمه» خواست به زير عبا برود فرمود نه و عايشه هم نه. «اهلبيت» شامل خواهر و برادر و خاله و عمه و… مي‌‌شود ولي حضرت خواست بفرمايد: اهلبيتي كه خدا مي‌‌فرمايد همه نيستند بلكه افراد خاصي هستند.
مثال: در مسجد پايه و ستون زياد است ولي اگر يك طرف را كاشي مي‌‌كنند يعني قبله اين طرف است.
پيامبر(ص) عبا كشيد تا بگويد گرچه آنها كه بيرون هستند وابسته هستند ولي منظور از «اهلبيت» اينها هستند.
در تاريخ هم آمده «يوم الكساء» روزي كه عبا به سر كشيده و خامس آل عبا همان عباست كه در فارسي هم مي‌‌گويند كه همان امام حسين(ع) بود.
در روايات هم هست كه «اهلبيت» همان 12 امام هستند.
حديث داريم «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص) الْمَهْدِيُّ مِنَّا أَهْلَ الْبَيْتِ» (بحارالانوار/ج36/ص368) حضرت مهدي(ع) هم از اهل بیت ما است. در قرآن سه مرتبه اين جمله و آيه آمده كه: (لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ) (توبه /33) يعني السلام كره زمين را خواهد گرفت.
حديث: امام باقر(ع) فرموده اين آيه مربوط به زمان ظهور حضرت مهدي(ع) است.
چرا عصمت خطّّ ويژه براي اهلبيت است و براي ديگران نيست؟
در دعاي ندبه است كه: خدايا «أَنْ شَرَطْتَ عَلَيْهِمُ الزُّهْدَ» (بحارالانوار/ج99/ص104) شرط كردي كه اينها نسبت به دنيا زاهد باشند.
گوديِ كربلا، تشنگي، كشتن بچه‌‌ها مقابل چشم و علي اصغر روي دست و زير سم اسب و سالها زندان براي موسي بن جعفر، همه را قبول كردند. و امضا كردند شرط را به تمام سختيها و غصّه‌‌ها را قبول کردند. بعد مي‌‌فرمايد: «وَ عَلِمْتَ مِنْهُمُ الْوَفَاء» (بحارالانوار/ج99/ص104) و تو (خداوند) علم داري به وفا كردن آنها «اهلبيت (ع)»
مثال: يك تاجر گاهي حاضر است به يكي ده ميليون قرض بدهد گرچه الآن هیچی ندارد چون به او اطمینان دارد.
بعد مي‌‌فرمايد: حال كه علم به وفاي آنها داري «فَقَبِلْتَهُمْ وَ قَرَّبْتَهُمْ وَ قَدَّمْتَ لَهُمُ الذِّكْرَ الْعَلِيَّ وَ الثَّنَاءَ الْجَلِيَّ» (بحار الانوار/ج99/ص104) كسي امام صادق نمي‌‌شود و امام نمي‌‌شود.
خداوند به موسي مي‌‌فرمايد دليل اينكه تو را به پيامبر قرار دادم چون در تو سوزي بود كه در ديگران نبود.
قديمي‌‌ها كه بدترين فحش را مي‌‌خواستند به يكديگر بدهند مي‌‌گفتند‌‌ اي بي درد و بي دردي بالاترين درد است.
مي گويد:

تو كز محنت ديگران بي غمي *** نشايد كه نامت نهند آدمي

اين شعر معناي آن آيه است، «ابوالفضل» از اهلبيت است كه تا مي‌‌رود آب بخورد، خود را خطاب مي‌‌كند كه بچه‌‌هاي برادر تشنه هستند، اين درد است.
زينب كبري(س) يكجا در سخنراني‌‌هاي خود نگفت من مادر دو شهيد هستم، خط ولايت را دنبال مي‌‌كرد. فكر انقلاب بود نه شهيد از خانواده خود، به فكر امانت بود.
حديث: هر كس بميرد و امام زمان خود را نشناسد مرگ او جاهلي است.
يعني: انگار زمان را درك نكرده واسلام ومعرفت را.

4- اهميت امامت در شيعه

حديث: «مَنْ مَاتَ وَ لَيْسَ لَهُ إِمَامٌ فَمِيتَتُهُ مِيتَةُ جَاهِلِيَّةٍ» (کافی/ج1/ص371) امام بايد هميشه حي و ظاهر باشد.
و لذا امام رضا(ع) فرمود: (و اَنا من شروطها) من شرط توحيد هستم، و نفرمود: «والامام من شروطها»
حال چه امام زنده يا مرده ولي فرمود: أنا يعني: شرط توحيد امام زنده است.
حديث داريم تمام خيرها به امامت برمي‌‌گردد.
مردم ايران مسلمان بوده و نماز هم مي‌‌خواندند، محوريت امام(ره) بود كه پيروزي آمد و الاّ مثل افغانستان و لبنان مي‌‌شد. سالها جنگ مي‌‌كنند.
حديث: «إن الإمام زمام الدين» (تحف العقول/ص436) امامت نخ و ريسمان و مهار كننده دين و نظام اسلام است.
حديث: امام باقر(ع): اگر کسی در امامت شك كند، عبادتش قبول نيست. حديث: امام صادق فرمود: «لَا يَقْبَلُ اللَّهُ عَمَل‌» (بحارالانوار/ج26/ص259) يعني اگر هر كاري بكني ولي رهبر، رهبر آسماني نباشد، قبول نيست.
و لذا دربار غدير و معرفي علي(ع) مي‌‌فرمايد: اگر او را معرفي نكني زحمات تو پوچ مي‌‌شود.
يعني اگر امام نباشد توحيد هم مي‌‌شود طاغوت و عبادتها هم مؤثر نيست و معاد هم فراموش مي‌‌شود.
پس امامت محوريت دارد.. و اهلبيت(ع) محور هستند.
خدايا: تو را بحق محمد و آل محمد قسمت مي‌‌دهيم هر چه بر عمر ما اضافه مي‌‌كني بر ايمان و علم و عقل و عمل و اخلاص و عمق و بركت كار ما بيفزا.

«والسلام عليكم و رحمة الله و برکاته»

نام کتاب : درس هایی از قرآن نویسنده : محسن قرائتی جلد : 1 صفحه : 522

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست