- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل سنت
- کتابخانه تصویری (اهل سنت)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل سنت
- کتابخانه تصویری (اهل سنت)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
|
||||
| نام کتاب : BOK29721 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 303 | ||||
|
در غير اينصورت به زبان نياوريد. سخنانى را كه باعث ريختن آبروى ديگران و موجب هتك حرمت و از پاى درآمدن آنها مى‌شود، نگوئيد.
از حضرت امام صادق (ع) سؤال كردند: چه زمانى بندگان خدا از ديگر اوقات بيشتر گناه مى‌كنند؟ حضرت فرمودند: وقتى دهان باز شد، گناه زياد مى‌شود. از ملك دست چپ سؤال كردند: چه موقع كار نوشتنت زياد مى‌شود؟ فرمود: وقتى بشر سخن مى‌گويد و دليل اين مطلب اين است كه انسان حرفهايى مى‌زند كه ريشه نداشته و دروغ است.
علماء قديم آنقدر احتياط مى‌كردند كه حتى در روزهاى ماه رمضان منبر نمى‌رفتند كه مبادا كلمه يا حديثى بگويند و از زبان ائمه نباشد و روزهء آنها باطل شود. منبرى كه براساس سخنهاى بى‌يشه باشد «زَبَديه» است يعنى مانند كف است كه خدا فرمود: {/فَأَمَّا اَلزَّبَدُ فَيَذْهَبُ جُفََاءً[1]/} آنگاه است كه در دل ديگران اثر نمى‌كند و زود از بين مى‌رود. خدا رحمت كند بزرگان قديم را چه منبرهايى داشته مانند مرحوم حاج شيخ محمد تقى اشراقى رَحمَهُ‌الله، مرحوم آقاى تربتى رَحمَهُ‌الله بزرگان و مراجع پاى منبر آنها مى‌نشستند و استفاده مى‌كردند. منبرهاى علمى استدلالى و منطقى. بنابراين اولاً
[1] - رعد/ 17.P |
||||
| نام کتاب : BOK29721 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 303 | ||||
|
www.eShia.ir