نام کتاب : BOK29721 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 309
أَفْلَحَ مَنْ تَزَكََّى ؛ رستگار است كسى كه خود را تزكيه كند يا زكات خود را بدهد.
دوم وَ ذَكَرَ اِسْمَ رَبِّهِ فَصَلََّى ياد خدا كند و نماز بجاى آورد
البته شايد قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكََّى اشاره به زكات فطره باشد يعنى رستگار است كسى كه زكات مالش را بدهد و بعد ياد خدا كند به آن تكبيراتى كه در روز عيد فطر وارد شده و بعد نماز بجاى آورد و نماز عيد بخواند. پس همان روزِ عيد فطر مىشود و ورد سورهء اعلى در نماز عيد فطر اين مناسبت را مىساند و لكن خلاف ظاهر است كه آيه در اين خصوص باشد. بزرگان مىگويند:{a«اَلْعِبْرَةُ بِعُمُومِ الْوارِدِ لا بِخُصُوصِ الْمَوْرِدِ»a} يعنى اعتبار در خود كلام شخصيتهاى بزرگ است و لذا كلام را بررسى مىكنند. حالا شأن نزول كجا بوده و مورد چه بوده است؟ مطرح نيست. يعنى درست است كه ممكن است يكى از موارد اين سوره در اينجا باشد، امّا بخصوص اين نيست.{a«وَ لكِنَ الْعِلْمُ عِنْدَ اللهِ»a} ما هرچه داريم از آثار و بركات خاندان نبوت است پس از آيه استفاده مىشود كه عبادات اگر از ريشه و پايه تصفيه و پاك نباشد، نمىتواند بركت داشته باشد و اگر انسان مىخواهد از آثار و بركات هر چيزى استفاده كند، بايد اساس و ريشه آنرا اصلاح كند همانگونه كه اگر مىخواهد از درخت و ثمرات آن بهرهمند شود و درختى باشد كه«تُؤْتِي أُكُلَهََا كُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّهََا» يعنى شجرهء طيبه باشد و
نام کتاب : BOK29721 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 309