روزهدارى؟و حال آنكه كنيزت را دشنام مىدهى؟! روزه فقط خوددارى از خوردن و آشاميدن نيست،بلكه خداوند آن را علاوه بر اين دو،مانع كارها و سخنان زشت كه روزه را بىاثر مىكنند قرار داده است،چه كم هستد روزهداران و چه بسيارند كسانى كه گرسنگى ميكشند.»[1]حضرت امام سجاد عليه السّلام در دعاى حلول ماه رمضان به درگاه خداوند عرضه مىدارند:«به وسيله روزه اين ماه ياريمان ده تا اندامهاى خود را از معاصى تو نگه داريم و آنها را به كارهايى گيريم كه خشنودى تو را فراهم آورد،تا با گوشهايمان سخنان بيهوده نشنويم و با چشمانمان به لهو و لعب نشتابيم و تا دستانمان را به سوى حرام نگشاييم و با پاهايمان به سوى آن چه منع شده ره نسپاريم و تا شكمهايمان جز آنچه را تو حلال كردهاى در خود جاى ندهد و زبانهايمان جز به آن چه كه تو خبر دادهاى و بيان فرمودهاى گويا نشود...[2]بنابراين،در ماه مبارك بايد تمام اعضاء و جوراح را از حرام دور نگه داشت و با اخلاص،توكل و توسل از اهل بيت عليهم السّلام و عمل به دستورها و احكام قرآن كريم و دورى از گناهان،انجام توبه نصوح و واقعى،عبادت،شب زنده دارى،درك فضيلت شب قدر و...فضيلت ماه مبارك رمضان را درك كرد و از آن در راستاى رسيدن به كمال حركت كرد و بايد در اين ماه به گونهاى خودسازى كرد كه با اتمام ماه مبارك تأثير و فوايد آن در روح و جان افراد باقى باشد و اثر