اگرچه پيرامون شخصيت آسمانى بانوى بانوان جهان حضرت فاطمه زهرا(عليها السلام) بسى كتابها نگاشته شده و فراوان سخن رانده شده است، اما گويا اگر هزاران برابر آن نيز، قلم زده شود و سخن گفته شود باز قطرهاى در مقابل اقيانوس بىكرانه فضيلتهاى حضرتش مىباشد.
عارفى همچون حضرت امام خمينى(ره) با آن جايگاه علمى وعرفانىاش از درك عظمت و مقام والاى حضرت زهرا(عليها السلام) اظهار عجز و ناتوانى كرد و فرمود: هر كس با هر بينش درباره او سخن گفته است از عهده ستايش او بر نيامده است. چونكه دريا را در كوزهاى نتوان گنجاند.[1]
{Sفضل زهرا را بشر كى توان احصا كند#قطره را قدرت نباشد وصف از دريا كند.S} فاطمه به مرتبهاى رسيده است كه دست همه از او كوتاه است. حضرت فاطمه يك فرد معمولى نبود بلكه يك موجود ملكوتى است كه در عالم به صورت انسان ظاهر شده است. موجودى الهى جبروتى در صورت يك زن ظاهر شده است.