قول سوم اين است كه اين سوره به عنوان رد بر كسانى نازل شد كه عدم وجود اولاد را بر پيامبر اكرم خرده مىگرفتند. بنابراين، معنى سوره اين است كه خداوند بر پيامبر نسلى مىدهد كه در طول زمان باقى مىمانند. بعد گفت: اين از عجائب است چونكه در طول تاريخ تعداد زيادى از ذريه پيامبر را كشتند اما در عين حال جهان مملو از آنهاست و علماى بزرگى در ميان آنها از قبيل باقر، صادق و رضا و نفس زكيه... وجود دارند در حالى كه در زمان نزول قرآن با آنكه از بنىاميه اولاد و نسل زيادى بود، اما الان چيزى از آنها در عالم وجود ندارد. پس مراد از كوثر فراوانى ذريه و ماندگارى نسل پيامبر مىباشد كه فقط از طريق وجود با بركت حضرت فاطمه تحقق يافته و خداوند نسلى بىنظير و ماندگار در طول تاريخ به پيامبرش عطا فرمود.
مرحوم علامه طباطبايى در تفسير شريف الميزان فرمود، ظاهر انا اعطيناك الكوثر منت است. با آنكه روش و دأب بزرگان و اشخاص كريم اين نيست كه اگر چيزى به كسى مىدهند به رخ او بكشند و منت بگذارند، اما اين كوثر چيست كه اين معادلات بهم مىخورد و خداوند متعال به رخ حبيب خود مىكشد و مىفرمايد ما به تو كوثر عطاء كرديم.