خداوند دنيا را به ما داده براى اين كه به آخرت برسيم.عزيزان دنيا را براى آخرت بخواهيد كه ضرر و زيان نكنيد.شخصى به امام صادق(عليه السلام) عرض كرد وضع مالى من بسيار خوب است آيا من گرفتار عذاب الهى مىشوم آن حضرت فرمودند:مال و ثروتى كه دارى،براى چه جمع كردهاى؟آن شخص عرض كرد:براى اين كه زندگى خود را تامين كرده و به همسايگان و مستمندان نيز رسيدگى كنم و به جامعه خدمت كرده و كارهاى خير انجام دهم امام صادق(عليه السلام) فرمودند:اينها دنيا نيست و كارهاى آخرتى است دنيا در جايى است كه هميشه به فكر خود باشى و تجملات زندگى خود را افزون كنى و بهترين خوراك و پوشاك و خانه داشته باشى در حالى كه ضعفاء و بيچارگان نان شب نداشته باشند.
{a يَابْنَ مَسعُود مَحاريبُهُم نِسائُهُم وَ شَرَفُهُم الدَّراهِمُ وَ الدَنانير a}اين دسته از مردم عبادتگاه و محرابشان زن هايشان است يعنى مطيع آنها هستند و هر چه بگويند انجام مىدهند و كارى به رضايت پروردگار عالم ندارند و شرف و عزتشان در پول است هميشه دنبال تكاثر اموال و ثروت و سود بيشترند چون تامين زندگى مرز ندارد فلذا به آن چه كه دارند قانع نيستند و با همه تجملاتى كه براى زندگى خود به وجود آورده اند با هم اگر پولى بدست آورند اسراف مىكنند تنها چيزى كه مىتواند جلو انسان را بگيرد مسئله تقوا و خداست.انسان مومن هر كارى را كه مىخواهد انجام دهد،رضايت خداوند را مىطلبد به آن چه كه دارد راضى است زندگى را به قدر كفاف مىخواهد و اگر خداوند به او بيشتر مىدهد او هم به ديگران مىرسد.بعضى از انسانها