نتيجه عملشان به آنها داده مى شود آيا مىتوانند خود را نجات دهند تمتع آنها از دنيا و زحمات آنها براى دنيا نمى تواند آنها را بى نياز كند از آن چه كه به آنها وعده داده شده است.براستى جمع آورى اموال دنيا و كسب مقام و رياست چه اثرى براى آخرت دارد آيا اين ها مىتواند انسان را از كيفر اخروى بى نياز كند.چه فرقى دارد خداوند به آنها عمر طولانى دهد يا كوتاه،وقتى به آنها متاع دنيا بدهد و هميشه در ناز و نعمت باشند و خوشگذرانى كنند ولى بندهى مطيعى نباشند و نافرمانى كنند و خدا بخواهد آنها را به خاطر اعمالشان مجازات كند آيا استمتاع دنيوى چه كارى مىتواند برايشان انجام دهد.
{a يَابْنَ مَسعُود اَجْسادُهُم لا تَشْبَعْ وَ قُلُوبُهُم لا تَخْشَعْ a}اى ابن مسعود بدن هايشان سير نمى شود و دلهايشان خشوع ندارد.از بدن به اجساد تعبير شده شايد به جهت جامعيت مسئله باشد كه اين ها از هر جهتى مىخواهند لذتها را براى خودشان ايجاد كنند كه هيچ گاه سير نمى شوند.در گناه غوطه ورند چشمشان از ديدن نا محرم،گوششان از شنيدن صداهاى خلاف سير نمى شود شكمشان را از حرام پر مىكنند هر چه از دنيا به آنها داده شود باز مىخواهند.مَثل او مَثل جهنم است،خدا به او مى فرمايد:{a هَلِ امْتَلَأتِ a}آيا سير شده اى.مى گويد{/«هَلْ مِنْ مَزيدٍ»[1]/}آيا باز هم هست.آدم جهنمى در دنيا سير نمى شود هر چه خدا به او عمر دهد جنايت و خيانت مى كند.
{a بُدِأَ الاِسْلامُ غَريباً وَ سَيَعُودُ غَريباً كَما بُدِاَ فَطُوبى لِلْغُرَباءِ a}اسلام از غربت شروع شده و به طرف غربت هم مىرود.در ابتداى امر كسى با اسلام نبوده و هر چه زمان هم پيش برود اسلام غريب تر مى شود.