3-15 - خوردن و آشاميدن چيز نجس حرام است.
3-16 - اگر انسان بفهمد كه شخصى چيز نجسى را مىخورد و يا با لباس نجسى نماز مىخواند لازم نيست به او تذكر بدهد.
3-17 - اگر جايى از خانه يا فرش كسى نجس است و ببيند بدن يا لباس يا چيز ديگر از كسانى كه وارد خانه او مىشوند با رطوبت به جاى نجس رسيده است بنابر احتياط واجب بايد به آنان تذكر دهد.
3-18 - اگر صاحبخانه در بين غذا خوردن بفهمد غذا نجس است. به احتياط واجب بايد به مهمانها بگويد ولى اگر يكى از مهمانها بفهمد لازم نيست به ديگران بگويد مگر خودش سبب نجس شدن غذا باشد ولى به هر صورت حق خوردن غذا را ندارد.
3-19 - اگر بچه بگويد چيزى نجس است يا آن را پاك كردهام در صورتيكه از خبر او اطمينان بدست نمىآيد، نمىشود حرف او را قبول كرد ولى اگر بچه تكليفش نزديك است و از حرف او اطمينان حاصل مىشود حرف او قبول مىگردد.