دست از آنها بردارد و به صورت و دستها بريزد وضو صحيح است اما اگر بخواهد در اينها وضوى ارتماسى بگيرد صحت آن مشكل است.
شرط ششم: اعضاء وضو موقع شستن و مسح كردن پاك باشد
7-23 - اگر بعد از شستن عضوى از وضو و قبل از تمام شدن وضو آن عضو نجس شود وضو صحيح است.
7-24 - اگر غير از اعضاء وضو جايى از بدن نجس باشد وضو صحيح است.
7-25 - اگر يكى از اعضاء وضو نجس باشد و بعد از وضو شك كند كه قبل از وضو آن را پاك كرده يا نه در صورتيكه هنگام وضو توجه به پاك و يا نجس بودن آن عضو نداشته وضو باطل است ولى اگر توجه داشته است يا شك دارد كه توجه داشته يا نه، وضو صحيح است ولى آن عضو را بايد پاك نمايد.
شرط هفتم: وقت براى وضو و نماز كافى باشد
7-26 - اگر وقت به اندازه كافى براى وضو نباشد بطورى كه اگر وضو بگيرد تمام نماز يا قسمتى از آن خارج وقت انجام مىشود بايد تيمّم كند ولى اگر وقت جهت گرفتن وضو و تيمم يكسان است بايد وضو بگيرد.
شرط هشتم: آن كه به قصد قربت وضو را انجام دهد پس اگر براى غيرخدا وضو بگيرد وضو باطل است.
7-27 - لازم نيست نيت وضو را به زبان بياورد يا از قلب خود بگذراند ولى همين مقدار كه متوجّه باشد كه وضو مىگيرد كافى است.
شرط نهم: وضو را به ترتيبى كه قبلاً گفته شد انجام دهد.