- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل سنت
- کتابخانه تصویری (اهل سنت)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل سنت
- کتابخانه تصویری (اهل سنت)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
|
||||
| نام کتاب : BOK29727 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 111 | ||||
| گوئيم:درس فلانى هم شركت كنيم كه روزى به دردمان مى‌خورد.بعد معنويت دارد از بين مى‌رود.ما به لقب خودمان كه روحانى بودن است،عنايت نداريم. {a اى نورچشمانم،a} به ما كه روحانى گفته‌اند براى اين است كه بار روح سر و كار داشته باشيم نه با دنيا و ماديات.در حاليكه ما بيشتر به دنبال دنيا هستيم. {a اى نورچشمانم،a} از سر و روى روحانيت،معنويت مى‌باريد.آنها به درسها مقيد بودند،اما اكنون مى‌گويند:«بين التعطيلين تعطيل».چرا ما روحانيون بايد اينطور باشيم؟كه يك روزى در درس بيائيم و دو روز نيائيم؟در اين صورت از حوزه چه انتظارى هست؟آيااز اين حوزه فقيه بيرون مى‌آيد؟وقتى | ||||
| نام کتاب : BOK29727 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 111 | ||||
|
www.eShia.ir