چقدر شارع اسلام تأكيد فرموده كه:زن بايستى كارى كند كه شوهر را از خود راضى كند حتى فرموده:اگر شبى شوهر از زن راضى نباشد و در غضب باشد ملائكه تا صبح به آن زن لعنت مىكنند.
بدون رضايت او روزه مستحبى نگيرد و مانع از استمتاع شوهر نشود و لو آن كه سوار شتر باشد و بدون اجازه او از خانه بيرون نرود چنان چه روايات را آورديم.
و چقدر ثواب و فضيلت است براى زنى كه در غياب شوهر منزل خود را پاكيزه نمايد و مايحتاج زندگانى از قبيل تغذيه و لوازم آسايش را مرتب گرداند و خود را زينت كند و هنگام ورود شوهر با صورت بشاش او را استقبال نمايد و زيادتر از استطاعت شوهر از وى تمنا نكند و حتى الامكان بار معيشت او را سبك نمايد و هميشه در حفظ مال و آبروى او كوشش نمايد و بر جفاى شوهر صبر نمايد و موقعى كه شوهر دلتنگ است با صحبتهاى شيرين او را مشغول گرداند و خلاصه وظيفه زن اين است كه سعى نمايد شوهر در منزل آسايش داشته باشد و كمتر عملى براى زن به قدر وظيفهشناسى و مراعات حق شوهر فضيلت دارد و حديث از پيغمبر اكرم(ص) است كه فرمود: