چنان چه معلوم است اصلا حكمت زناشويى و اين همه تشريفات و وظايفى كه شرع مقدس در امر ازدواج مقرر فرموده روى اصل اولاد است كه نسل بشر سالم و لايق كمالات و ترقيات شايسته و تربيت نيكو گردد.
و از وقت انعقاد نطفه تا وقتى كه اولاد بالغ و رشيد گردد در هر وقتى شارع مقدس دستوراتى فرموده و حقوقى براى اولاد مقرر فرموده و چون حالت روحى و جسمى پدر و مادر در حين انعقاد نطفه بسيار مؤثر در روح و جسم اولاد است،اين است كه از موقع انعقاد نطفه تا وقت وضع حمل يك سلسله دستوراتى دارد كه كاملا بايد مراعات شود مثل اين كه در حال حيض و ناپاكى زن نطفه بسته نشود و از زنان اولاد به عمل نيايد بلكه در آن حال نزديكى و بسته شدن نطفه مرد نظر به زن اجنبيه نداشته باشد و در حال اضطراب و پريشانى خاطر نطفه بسته نشود و شكم آنها به مشروبات الكى آلوده نباشد و از غذاى حرام و شبههناك تغذيه نكرده