طفل نفوذ مىكند و سعادت يا شقاوت در همان ابتداء در وى تعبيه مىشود.
اگر مادر از ابتداء نگذارد طفل پيرامون اعمال زشت مثل ياوهگويى،هرزگى،دروغ،كتك زنى،فحش،سرقت مال غير و امثال اينها گردد وقتى بزرگ شد به فساد اخلاقى گرفتار نخواهد شد.
و اگر مادران اطفال خود را در كودكى به اخلاق خوب عادت ندهند مرتكب گناه بزرگى شدهاند زيرا تربيت مادر به نحو معجزهآسايى در طفل تأثير مىنمايد و در طول تاريخ هر مرد و يا زن بزرگى را كه مىبينيد به قلههاى پيشرفت رسيدهاند در اثر تربيت اوليه او بوده و براى تربيت فرزندان هيچ چيز مؤثرتر از آن نيست كه خود پدر و مادر و اهل خانه داراى فضائل اخلاقى و ايمان و تقوى باشند كه عكس العمل اعمال خوب و اخلاق پسنديده آنها در قلب بچه ثابت مىگردد.
و بايستى كه طفل را از همان كودكى اصول عقايد و كلمات توحيد بياموزند و احكام شرعيه را به وى تلقين نمايند و اگر در او اخلاق بدى ديده مىشود با كمال جديت او را باز دارند كه ملكه نفسانى براى او نشود.
و اى مادر بزرگوار،اگر ميل دارى كه اولاد تو به تو