- {aمسأله 122 - a}نجاست هر چيز از سه راه ثابت مىشود: {aاوّلa} آن كه خود انسان يقين كند چيز نجس است، و اگر گمان داشته باشد چيزى نجس است، لازم نيست از آن اجتناب نمايد بنابراين غذا خوردن در قهوه خانهها و مهمان خانه هايى كه مردان لا ابالى وكسانى كه پاكى ونجس را مراعات نمىكنند در آنها غذا مىخورند، اگر انسان يقين نداشته باشد، غذايى را كه براى او آوردهاند نجس است اشكال ندارد. {aدومa} آن كه كسى كه چيزى در اختيار اوست بگويد آن چيز نجس است، مثلاً همسر انسان يا نوكر يا كلفت بگويند ظرف يا چيز ديگرى كه در اختيار اوست نجس مىباشد. {aسومa} آن كه دو مرد عادل بگويند چيزى نجس است و نيز اگر يكنفر عادل هم بگويد چيزى نجس است و از گفتهء او اطمينان حاصل شود بنابر احتياط واجب بايد اجتناب كرد.
- {aمسأله 123 - a}اگر به واسطه ندانستن مساله نجس و پاك بودن چيزى را نداند مثلاً نداند عرق جنب از حرام پاك است يا نه، بايد مسأله را بپرسد ولى اگر با اين كه مسأله را مىداند، چيزى را شك كند پاك است يا نه مثلاً شك كند آن چيز خون است يا نه، يا نداند كه خون پشه است يا خون انسان، پاك مىباشد.
- {aمسأله 124 - a}چيز نجسى كه انسان شك دارد پاك شده يا نه نجس است و چيز پاك را اگر شك كند نجس شده يا نه، پاك است و اگر هم بتواند نجس يا پاك بودن آن را بفهمد لازم نيست وارسى كند.
- {aمسأله 125 - a}اگر بداند يكى از دو ظرف يا دو لباسى كه از هر دوى آنها استفاده مىكند نجس شده و نداند كدام است، بايد از هر دو اجتناب كند ولى اگر مثلاً نمىداند لباس خودش نجس شده يا لباسى كه هيچ از آن استفاده نمىكند و مال ديگرى است، از لباس خودش هم بنابر احتياط لازم اجتناب نمايد مگر اين كه كاملاً از اختيارش خارج باشد.