BOK29763 - 0 - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : BOK29763 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 434

{aچهارم a}- وقت فرستادن سگ، نام خدا را ببرد و اگر عمداً نام خدا نبرد، آن شكار حرام است ولى اگر فراموش كند اشكال ندارد؛ و احتياط آنست كه اكتفاء نكند به بردن نام خدا بعد از فرستادن و قبل از رسيدن به صيد. {aپنجم a}- شكار به واسطه زخمى كه از دندان سگ پيدا كرده بميرد پس اگر سگ شكار را خفه كند، يا شكار از دويدن يا ترس بميرد، حلال نيست؛ {aششم a}- كسى كه سگ را فرستاده، وقتى برسد كه حيوان مرده باشد، يا اگر زنده است به اندازه سر بريدن آن وقت نباشد و چنانچه وقتى برسد كه به اندازه سر بريدن وقت باشد مثلاً حيوان چشم يا دم خود را حركت دهد، يا پاى خود را به زمين بزند، چنانچه سر حيوان را نبرد تا بميرد، حلال نيست. - {aمسأله 2626 - a}كسى كه سگ را فرستاده اگر وقتى برسد كه بتواند سر حيوان را ببرد، چنانچه مثلاً به واسطه بيرون آوردن كارد و مانند آن وقت بگذرد و آن حيوان بميرد حلال است ولى اگر چيزى همراه او نباشد كه با آن سر حيوان را ببرد و حيوان بميرد، احتياط واجب آن است كه از خوردن آن خوددارى كنند. - {aمسأله 2627 - a}اگر چند سگ را بفرستد وباهم حيوانى را شكار كنند، چنانچه همه آنها داراى شرطهايى كه در گذشته گفته شده بوده‌اند، شكار حلال است و اگر يكى از آنها داراى آن شرطها نبود، شكار حرام است. - {aمسأله 2628 - a}اگر سگ را براى شكار حيوانى بفرستد و آن سگ حيوان ديگرى را شكار كند، آن شكار حلال وپاك است و نيز اگر آن حيوان را با حيوان ديگرى شكار كند، هردوى آنها حلال وپاك مى‌باشند. - {aمسأله 2629 - a}اگر چند نفر با هم سگ را بفرستند ويكى از آنها كافر باشد يا عمداً نام خدا را نبرد آن شكار حرام است، و نيز اگر يكى از سگهايى را كه فرستاده‌اند به طورى كه در گذشته گفته شده نباشد آن شكار حرام‌مى‌باشد. - {aمسأله 2630 - a}اگرباز، يا حيوان ديگرى غير سگ شكارى، حيوانى را شكار كند، آن شكار حلال نيست ولى اگر وقتى برسند كه حيوان زنده باشد و به دستورى كه در شرع معيّن شده سر آن را ببرند، حلال است.

نام کتاب : BOK29763 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 434

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست