- {aمسأله 591 - a}بعد از غسل واجب است ميّت را حنوط كنند، يعنى به پيشانى و كف دستها و سر زانوها و سر دو انگشت بزرگ پاهاى او كافور بمالند، و مستحبّ است به سر بينى ميّت هم كافور بمالند و بايد كافور، ساييده و تازه باشد و اگر به واسطه كهنه بودن، عطر آن از بين رفته باشد كافى نيست.
- {aمسأله 592 - a}احتياط آن است كه اوّل كافور را به پيشانى ميّت بمالند، ولى در جاهاى ديگر ترتيب لازم نيست.
- {aمسأله 593 - a}بهتر آن است كه ميّت را پيش از كفن كردن، حنوط نمايند اگرچه در بين كفن كردن و بعد از آن هم مانعى ندارد.
- {aمسأله 594 - a}كسى كه براى حجّ يا عمره احرام بسته است، اگر بعد از تمام كردن طواف يا سعى بميرد، حنوط كردن او جائز است.
- {aمسأله 595 - a}زنى كه شوهر او مرده وهنوز عدّهاش تمام نشده، اگرچه حرام است خود را خوشبو كند ولى چنانچه بميرد حنوط او واجب است.
- {aمسأله 596 - a}احتياط واجب آن است كه، ميّت را با مشك وعنبر وعود و عطرهاى ديگر خوشبو نكنند واينها را با كافور مخلوط ننمايند.
- {aمسأله 597 - a}مستحبّ است قدرى تربت حضرت سيّد الشهداء عليه السلام با كافور مخلوط كنند ولى بايد از آن كافور به جاهايى كه بىاحترامى مىشود نرسانند و نيز بايد تربت به قدرى زياد نباشد، كه وقتى با كافور مخلوط شد، آن را كافور نگويند.
- {aمسأله 598 - a}اگر كافور پيدا نشود، يا فقط به اندازه غسل باشد، حنوط لازم نيست و چنانچه از غسل زياد بيايد ولى به همه هفت عضو نرسد، بايد اوّل به پيشانى و اگر زياد آمد بجاهاى ديگر بمالند.
- {aمسأله 599 - a}مستحبّ است دو چوب تر وتازه در قبر همراه ميّت بگذارند.