«اى خياط! نخ محكم به كار ببر (تا زود پاره نشود)، درزها را نازك وظريف قرار ده، كنار هم كوك بزن، فاصله را كم كن، زيرا من از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم شنيدم كه فرمود: خياط خائن (كه خرده پارچهها را به صاحب برنگرداند وپارچه را خوب ندوزد) در حالى كه لباسهاى آتشين و ردايى از آنچه دوخته و خيانت كرده بر تن دارد محشور مىشود؛ زيرا صاحب پارچه به خردهها سزاوارتر است.»[1]
كاردانى و تخصص و تعهد
افراد ناشى و غيرمجرب نبايد وارد كارى شوند كه از آن سر درنمىآورند؛ زيرا هم به خودشان و هم به جامعه و كشورشان ضرر مىزنند. تخصص و تعهد، شرط ورود در هر كارى است. ورود به هر رشته و فنّى، دو شرط اساسى دارد: يكى تخصص، كه خراب نكند و ديگرى تعهد و خداترسى كه خيانت نكند.
امام صادق عليه السلام فرمود:
كُلُّ ذِي صِنَاعَةٍ مُضْطَرٌّ إِلَى ثَلَاثِ خِلَالٍ يَجْتَلِبُ بِهَا الْمَكْسَبَ وَ هُوَ أَنْ يَكُونَ حَاذِقاً بِعَمَلِهِ مُؤَدِّياً لِلْأَمَانَةِ فِيهِ مُسْتَمِيلًا لِمَنِ اسْتَعْمَلَه؛[2]
هر اهل فنى براى موفقيت در كسب و كار خود (كه كارش بگيرد) به سه مطلب نيازمند است؛
الف - تخصص و باهوشى در فن و حرفه مورد نظر. (مهارت علمى)
ب - امين باشد و در كار و مال مردم، امانت و درستى را حفظ كند. (مهارت اجتماعى)
ج - با كارفرما و صاحب كار، خوشبرخورد و خوشقلب باشد. (مهارت اخلاقى)
بنابراين ورود افراد ناشى به هر فنى، درست نيست. همچنين سپردن كار به افرادناشى نيز درست نيست. چهبسا به جاى درست كردن خراب كنند، بارها ديده شده كه به دليل بىتجربه بودن فرد شاغل، ضررهاى عمدهاى به وجود آمده و