كارى را قبول نكنيم؟ اگر ديگرى با ما اينگونه رفتار كند و براى وقت و قول و قرارش ارزش قائل نشود ما ناراحت نمىشويم؟ آيا حرص داشتن، كار زياد قبول كردن و بىاعتمادى در مردم ايجاد كردن، كار شايستهاى است؟
آيا بدقولى و خلاف وعده عمل كردن، ناجوانمردى نيست؟ پس چرا مىگويند قول مردانه؟ آيا وقت آن نرسيده است كه جامعه اسلامى ما از اينگونه اخلاق زشت، پاك و پاكيزه شود؟
سفارش اميرالمؤمنان عليه السلام به بازاريان
حضرت على عليه السلام در بازار قدم مىزد و مىفرمود:
«يَا مَعْشَرَ التُّجَّارِ قَدِّمُوا الِاسْتِخَارَةَ وَ تَبَرَّكُوا بِالسُّهُولَةِ وَ اقْتَرِبُوا مِنَ الْمُبْتَاعِينَ وَ تَزَيَّنُوا بِالْحِلْمِ وَ تَجَافَوْا عَنِ الظُّلْمِ وَ أَنْصِفُوا الْمَظْلُومِينَ وَ لَا تَقْرَبُوا الرِّبَا وَ أَوْفُوا الْكَيْلَ وَ الْمِيزَانَ وَ لَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَ لَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ؛[1]
اى كسبه بازار و اى تجّار!
1 - خيرخواهى از خدا را مقدم بداريد.
2 - با آسان گرفتن در معامله به كار خود بركت دهيد.
3 - با خريداران نزديك شويد [و تواضع كنيد].
4 - خود را به داشتن حلم و بردبارى [و پرهيز از عصبانيت] زينت دهيد.
5 - از قسم خوردن پرهيز كنيد.
6 - از دروغ گفتن فاصله بگيريد.
7 - از ستم كردن بترسيد.
8 - در حق مظلوم با انصاف باشيد.