همچنين اگر بدون قانون و ضابطه يا بدون اجازه ولى امر مسلمانان، اموال كسى را مصادره يا حراج كنند يا در معرض فروش بگذارند، حرام است و خريد آن جايزنيست. اكنون به احاديثى در اين زمينه توجه كنيد:
«مَنِ اشْتَرَى خِيَانَةً وَ هُوَ يَعْلَمُ فَهُوَ كَالَّذِي خَانَهَا،[1]
هر كس مالى را به خيانتى (مانند مال غصب شده) در حالى كه مىداند غصبى است بخرد، در گناه مانند كسى است كه آن را غصب كرده و يا آن را دزديده است.»
ابن فضيل مىگويد: براى امام موسىبن جعفر عليه السلام نوشتم كه شخصى زمينى را ازخانمى خريده كه مالك آن نبوده و هنوز پول آن را نداده است، آيا پول به آن زن پرداخت شود يا نه؟ حضرت در پاسخ نوشتند: هرگز نبايد پول را بدهيد؛ چون او چيزى را كه مالك آن نبوده فروخته است.[2]
شخصى از امام باقر عليه السلام پرسيد: زمينى است اختلافى كنار رود نيل كه دو طايفه خود را مالك آن مىدانند، آيا مىشود زمين را از يكى از آنها خريد؟
حضرت فرمودند:
«خير، بخريد مگر با رضايت صاحب آن (صاحب اصلى آن).»[3]
امام صادق عليه السلام فرمودند:
«لَا يَصْلُحُ شِرَاءُ السَّرِقَةِ وَ الْخِيَانَةِ إِذَا عُرِفَتْ؛[4]
خريد مال مسروقه و مالى كه صاحبش راضى نيست، در صورت شناخت و علم به مسروقه بودن آن سزاوار و جايز نيست.»
«مَنِ اشْتَرَى سَرِقَةً وَ هُوَ يَعْلَمُ فَقَدْ شَرِكَ فِي عَارِهَا وَ إِثْمِهَا؛[5]
هر كس مال دزدى را با آگاهى بخرد، در ننگ و گناه آن شريك است.»
همچنين فرمودند: