{aمسأله 2:a} وجوب حجّ، بر شخص مستطيع فورى است؛ يعنى واجب است در سال اوّل استطاعت به جا آورد و تأخير از آن جايز نيست و ظاهر اين است كه تأخير آن بدون عذر از گناهان كبيره است و در صورت تأخير، واجب است در سال بعد انجام دهد.
{aمسأله 3:a} اگر درك حجّ، بعد از حصول استطاعت، متوقّف بر مقدّماتى مثل سفر و تهيّه اسباب آن باشد، تحصيل آن واجب است؛ بهطورىكه در همان سال به حجّ برسد و در صورتى كه شخص كوتاهى كند و به حجّ در آن سال نرسد، حجّ بر او مستقر مىشود كه بايد در هر صورت بعدا به حجّ برود، هرچند استطاعت از بين برود، بلكه همچنين است هرگاه متمكّن از رفتن با اوّلين كاروان و قافله بود و نرفت به اعتماد اينكه با تأخير نيز حتما درك خواهد كرد، ولى اتفاقا با قافله بعدى نتوانست برود يا اين كه به علّت تأخير، حجّ را درك ننمود، حجّ بر ذمّهاش واجب و مستقر خواهد شد؛ هرچند در تأخير معذور باشد.