بر كفّاره خود كفّاره زن را هم بدهد، و اگر زن از روى رضايت جماع دهد كفّاره بر خود اوست، و مرد بايد كفّاره خودش را بدهد و كفّارهاى كه بايد بدهند گذشت.
{aسوّم: زنى را براى خود يا غير خود عقد كند،a} چه آن غير، احرام بسته باشد يا نبسته باشد و محلّ باشد.
{aمسأله 197:a} جايز نيست شخص محرم براى عقد شاهد شود، گرچه آن عقد براى غير محرم باشد.
{aمسأله 198:a} احتياط واجب آن است كه زمانى كه محرم نيست، بر عقد شهادت ندهد، اگرچه شاهد عقد شده باشد، با اينكه جايز بودن آن خالى از قوّت نيست.
{aمسأله 199:a} اقوى آن است كه خواستگارى كردن در حال احرام جايز است و احتياط واجب در ترك است.
{aمسأله 200:a} رجوع كردن به زنى كه طلاق رجعى داده است مانع ندارد.
{aمسأله 201:a} اگر زنى را در حال احرام براى خود عقد كند با علم به مسأله، آن زن بر او حرام دائمى مىشود.
{aمسأله 202:a} اگر زنى را با جهل به مسأله براى خود عقد ـ