در اعجاز قرآن كتابى بنام تنزيه تنزيل نوشته.

او معجزه را عمل فوق العاده‌اى ميداند كه چون نور آن از ناحيه پيامبر 6 ساطع شده ديده‌هاى بينندگان را به تحير و دهشت انداخته كه همگان ناگزير از پذيرش آن شده‌اند و اين همان آيت و نشانه پيامبرى است سپس نظرات گذشتگان را كه در پنج اصل خلاصه شده ذكر ميكند.

1- اعجاز از جهت كلمات.

2- اعجاز از جهت گوينده يا متكلم.

3- اعجاز بر حسب اخبار غيبى.

4- اعجاز به صرفه يا منصرف شدن معارضين از مقابله با قرآن.

و بعدا بيست و هشت مزايا براى قرآن بر ميشمرد كه آخرين آنرا از بقيه بيشتر اهميت داده و آن جذابيت روحى قرآن است.

1- فصاحت الفاظ.

2- دارا بودن اثرات ساده صحرانشينى يعنى شيرينى و فصاحت.

4- جامعيت محاسن طبيعى.

5- دارا بودن ايجاز به حد اعجاز بدون اينكه به مقصود سخن خللى وارد آيد.

6- دارا بودن اطناب يعنى تفصيل كلام.

7- هدف متعالى قرار دادن براى مسائل و علوّ معنى.

8- اسلوبهاى تازه و روح انگيز و بهجت افزا.

9- فواصل نيكو و سجع‌هاى پسنديده.

10- خبر دادن از امور غيبى كه در پهنه زمان واقع ميشود.