نام کتاب : BOK35206 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 607
س 17 - با توجّه به عموميت يافتن استفاده از موادّ مخدّر آيا بر دولت اسلامى واجب است كه در جهت ترك معتادان و درمان آنان اقدام نمايد و يا اينكه فقط بر خود افراد واجب است كه با هزينه شخصى اقدام به ترك نمايند؟
{aج 17 - در درجه اوّل بر خود معتادان واجب است كه ترك اعتياد كنند و بر دولت اسلامى هم لازم است براى حفظ جامعه از اين بلا تمهيدات لازم را به عمل آورد.a}
س 18 - با توجّه به اينكه حرمت استفاده از موادّ مخدّر مانند حرمت شراب خوارى در جامعه شيوع پيدا نكرده است تا آنجا كه در عرف عوام اكثر اعتقاد به حلّيت آن دارند آيا با توجّه به عوارض خطرناك و منفى اعتياد مىتوان گفت كه حرمت موادّ مخدّر مساوى با حرمت شراب خوارى است و از احاديث شديدى كه در خصوص مشروبات الكلى آمده به منظور مبارزه فرهنگى با اعتياد استفاده كرد به ويژه در مواردى مانند هروئين و حشيش كه اثراتى مانند مشروبات الكلى دارند على الخصوص كه امروزه ضرر موادّ مخدّر براى جامعه ما به مراتب بيشتر از مشروبات الكلى است؟
{aج 18 - هر چيزى كه حرام باشد انجامش گناه است و قياس نمودن گناهى به گناه ديگر صحيح نيست ولى هر چه كه انجامش به خود شخص و جامعه بيشتر ضرر برساند حرمتش هم شديدتر است.a}
س 19 - آيا افرادى كه با مجوّز پزشكى از موادّ مخدّر استفاده مىكنند مىتوانند در جلوى ديگران از اين موادّ استفاده كنند و يا اينكه به منظور جلوگيرى از شيوع اين عمل موظّف به مخفى كردن آن هستند؟
{aج 19 - بايد در بين مردم استفاده نكنند.a}
س 20 - آيا تبليغ موادّ مخدّر براى ديگران و تعريف از آن جايز است و آيا افرادى بطور خودسرانه مىتوانند با عنوان دارو براى ديگران تجويز كنند و موادّ را در اختيار آنان قرار دهند؟
{aج 20 - جايز نيست و عنوان دارو بايد از سوى متخصّص فنّ صورت گيرد.a}
س 21 - آيا ابتدا به مصرف ترياك و يا حشيش حرام است؟
{aج 21 - استعمال ترياك و حشيش ابتداءً هم حرام است.a}
نام کتاب : BOK35206 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 607