مجلس 7: خصلتهاى مورد نياز جهت كامل بودن ايمان مؤمن ( 4)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ
قال رسول الله(ص):
«كَثِيرَ الْحَذَرِ، قَلِيلَ الزَّلَلِ، حَرَكَاتُهُ أَدَبٌ، وَ كَلَامُهُ عَجَبٌ، مُقِيلَ الْعَثْرَةِ، وَ لَا يَتَتَبَّعُ الْعَوْرَةَ، وَقُوراً، صَبُوراً، رَضِيّاً»[1]
در ادامه روايتى كه در اين چند جلسه در مورد خصلتهاى مؤمن بيان كرديم به اين مطلب رسيديم كه پيغمبر بزرگوار اسلام(ص) به اميرالمؤمنين(ع) در مورد صفاتى كه مؤمن بايد دارا باشد فرمود:
«كَثِيرَ الْحَذَرِ» مؤمن هميشه در حال ترس و وحشت و اضطراب است خواه از عمل خودش مضطرب باشد و يا ممكن است ترس از برخورد با مردم او را مضطرب كرده باشد كه آيا توانسته است به وظيفه اش عمل كند يا نه؟ حضرت(ص) عنوان را به صورت كلى بيان كرده است كه هميشه كثرت وحشت دارد.
«قَلِيلَ الزَّلَلِ» خطاىهاى مؤمن خيلى كم است. نه اينكه نداشته باشد، بشر جايز الخطا است ولى خطاى او خيلى كم است. خيلى اندك پيش مىآيد كه لغزش و خطايى داشته باشد.
[1] . مستدرك الوسايل و مستنبط المسائل، ج 11، ص 179P