نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 139
خداوند شكافنده دانه و هسته است، زنده را از مرده پديد مىآورد و مرده را از زنده، اين است خداى شما، پس به كجا بازتان مىگردانند؟ (95) او شكافنده صبح است كه شب را براى آرامش، و خورشيد و ماه را به نظمى معين مقرر داشت. اين اندازه گيرى خداوند توانمند داناست. (96) اوست كه ستارگان را براى شما آفريد تا در تاريكيهاى خشكى و ورطه دريا در پرتو آنها راه خود بيابيد و آيات را براى دانايان بيان داشتيم. (97) اوست كه شما را از يك تن آفريد سپس شما را قرارگاه و امانتگاهى است، ما آياتمان را براى آنان كه درمىيابند شرح داديم. (98) اوست كه آب را از آسمان نازل كرد تا هر گونه گياه بدان رويانديم و از آن گياهان ساقه و شاخههاى سبز برآوريم و از آن دانههاى متراكم بيرون آوريم و از شكوفه درخت خرما خوشههايى نزديك به يكديگر بيرون آوريم و باغهايى از انگور، زيتون و انار شبيه و بىشباهت، و چون ميوه داد به رسيدنش بنگريد كه در آن براى اهل ايمان عبرتهاست. (99) آنان براى خدا شريكهايى از جن قرار دادند در صورتى كه جن را هم خدا آفريده است. و از روى نادانى براى خدا پسران و دخترانى به تصور آوردند، خداوند منزه و برتر است از آنچه وصف مىكنند. (100) او پديد آورنده آسمانها و زمين است، چگونه ممكن است فرزندى داشته باشد در حالى كه همسرى ندارد و همه چيز را آفريده و به هر امرى واقف است. (101)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 139