نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 170
آنان را به دوازده طايفه تقسيم كرديم كه هر يك امتى باشند. چون قوم موسى از او آب خواستند، وحى كرديم كه عصايت را بر آن سنگ بزن. ناگاه دوازده چشمه از آن روان شد و هر گروه آبشخور خود را بشناخت و ابر را سايبانشان كرديم و ترنجبين و مرغ بريان براىشان فرستاديم، آنچه از پاكيزهها روزيتان كرديم بخوريد. آنها بر ما ستم نمىكردند بلكه به خودشان ستم مىكردند. (160) و به آنها گفته شد در اين وادى ساكن شويد و از هر چه خواستيد بهرهمند شويد، و بگوييد: گناهان ما را بريز و با فروتنى از در وارد شويد تا از گناهانتان درگذريم و به نيكوكاران پاداش افزونترى خواهيم داد. (161) اما ما هم بر كسانى كه ستم كردند و گفتار را بر خلاف آنچه به آنها گفته شده بود مقلوب كردند، به كيفر ستمى كه روا داشتند بلاى آسمانى نازل كرديم. (162) از آنها درباره قريهاى كه نزديك دريا بود سؤال كن، هنگامى كه روز شنبه تخطى مىكردند. چون ماهيان آنها در روز شنبه آشكار مىآمدند و روى آب ظاهر مىشدند و غير شنبه نمىآمدند، بدينگونه آنها را به چيزى كه نافرمانى مىكردند آزمايش كرديم. (163)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 170