نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 172
كوه را همچون سايبانى بر فرازشان بداشتيم كه پنداشتند بر آنها فرو خواهد آمد: آنچه را به شما دادهايم به جدّ بگيريد و تعاليمش را به ياد داشته باشيد تا پرهيزگار شويد. (171) پروردگار تو از پشت فرزندان آدم نسلها را بيرون آورد و آنها را بر خويشتن گواه ساخت.- «آيا من پروردگار شما نيستم؟» گفتند: «آرى، گواهى مىدهيم، تا در روز قيامت نگوييد ما از اين غافل بوديم (172) و يا نگوييد پيش از ما نياكانمان مشرك بودند و ما هم فرزندانى بوديم بعد از آنها، آيا ما را به كردار باطل گرايان هلاك خواهى كرد.» (173) آيات را چنين بيان مىكنيم تا بازگردند. (174) سرگذشت كسى را كه آيات خود را به او داديم ولى از آن جدا شد و شيطان به او دست يافت و از گمراهان شد براى آنها بخوان. (175) اگر مىخواستيم او را با آن آيات بالا مىبرديم اما او به پستى گراييد و از هواى خويش پيروى كرد و مثل او چونان سگى است كه اگر به سويش حمله كنى زبان از دهان بيرون مىآورد و اگر آن را به حال خود واگذارى باز هم زبانش را از دهان بيرون مىآورد. اين داستان كسانى است كه آيات ما را تكذيب كردند اين داستانها را بر آنها بازگو كن، تا بينديشند. (176) چه بد مثلى دارند گروهى كه آيات ما را دروغ شمردند. آنها به خودشان ستم كردند. (177) هر كس را خدا راهنما باشد هدايت يافته است و آنان را كه گمراه سازد زيانكارانند. (178)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 172