نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 174
بگو: «من مالك سود و زيان خود نيستم مگر آنچه را خدا بخواهد و اگر غيب مىدانستم سود بسيارى براى خود فراهم مىساختم و هيچ زيانى به من نمىرسيد، من فقط هشدار دهنده و بشارت دهنده مؤمنان هستم.» (188) اوست كه شما را از يك تن واحد آفريد و همسر آن آن يك تن را نيز از جنس خودش پديد آورد تا به او آرام گيرد و چون او را در بر گرفت سبكبار شد و با آن بار چندى زيست تا گرانبار شد. آن گاه هر دو، خدايى را كه پروردگارشان بود خواندند كه اگر فرزند تندرستى به ما عطا كنى شكرت را به جاى خواهيم آورد. (189) چون خدا به آنها فرزندى تندرست عطا كرد براى او شريكهايى از ميان آنچه به آنها داده بود قرار دادند، خداوند از آنچه شريك او قرار مىدهند برتر است. (190) چرا چيزهايى را شريك مىگيرند كه قادر به خلق كردن نيستند و خودشان مخلوقند، (191) نه مىتوانند آنها را يارى كنند و نه خودشان را يارى مىدهند (192) و اگر آنها را به هدايت دعوت كنيد از شما پيروى نمىكنند، براى شما يكسان است كه آنها را دعوت كنيد و يا خاموش باشيد. (193) غير خدا هر كس را كه مىخوانند بندگانى همچون شما هستند، اگر راست مىگوييد آنها را بخوانيد تا شما را اجابت كنند. (194) آيا پا دارند كه با آن راه بروند يا دستهايى كه با آن چيزى را بگيرند، يا چشمانى كه با آن ببينند، يا گوشهايى كه با آن بشنوند؟ بگو: «شريكانتان را بخوانيد، چارهانديشى كنيد و مرا مهلت ندهيد.» (195)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 174