نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 221
هيچ جنبندهاى در زمين نباشد مگر اين كه روزيش با خدا باشد، او موضع و مكانش را مىداند و همه اينها در كتابى روشن آمده است. (6) اوست كه آسمانها و زمين را در شش روز بيافريد و عرش او بر آب مستقر بود تا شما را بيازمايد كه عمل كدام يك از شما بهتر است و اگر بگويى كه پس از مرگ برانگيخته خواهيد شد، كافران خواهند گفت: «اين جادوى آشكارى است.» (7) اگر عذابشان را تا مدت محدودى به تأخير اندازيم، مىگويند: «چه چيز مانع آن شده است.» آگاه باش! در روزى كه به سراغشان بيايد از آنان برگردانده نخواهد شد و آنچه را به مسخره مىگرفتند، گريبانشان را خواهد گرفت. (8) اگر انسان را از رحمت خود برخوردار كنيم و سپس از او بازگيريم بسيار نااميد و ناسپاس خواهد شد، (9) و چنانچه پس از رنج و سختى نعمتى به او برسانيم به راستى با دلشادى و تفاخر تفاخركنان خواهد گفت: «بديها از من دور شد» (10) مگر صابران صالح كه براى آنها آمرزش و پاداش بزرگى است. (11) مبادا از بيم آن كه بگويند «چرا گنجى بر او نازل نمىشود و يا فرشتهاى همراه او نيامده است» بخشى از آنچه را كه به تو وحى شده فروگذارى و دل تنگ شوى، تو فقط هشدار دهندهاى و خدا مراقب هر چيزى است. (12)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 221