نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 232
او در روز قيامت پيشاپيش قوم خود است و آنها را وارد دوزخ مىكند كه چه بد جايگاهى است، (98) و در اين دنيا و روز رستاخيز لعنتى بر خود خريدند و چه بد عطايى به آنها داده شود. (99) اين اخبار آن شهرهايى است كه براى تو مىگوييم كه بعضى برپا باشند و بعضى ويران شده است. (100) ما به آنها ستم نكرديم بلكه خود آنها به خويش ستم كردند و چون فرمان پروردگار بيامد غير از خدا معبودهايى كه مىخواندند ياريشان ندادند و جز هلاكت چيزى عايدشان نكردند. (101) پروردگارت چنين سخت مىگيرد آن گاه كه از ديار ستمكاران حساب كشد، زيرا مؤاخذه او بسيار دردناك است، (102) و اين عبرتى است براى كسى كه از عذاب آخرت مىترسد- آن روزى است كه مردم در آن گرد مىآيند و روزى است كه همه آن را خواهند ديد، (103) و ما آن را جز تا زمان محدودى به تأخير نمىاندازيم، (104) روزى بيايد كه هيچ كس جز به اذن او سخن نگويد، بعضى از آنها تيره روز و گروهى سعادتمندند، (105) اما تيره روزان در آتشند و در آن ناله و فرياد كنند، (106) تا آسمان و زمين برپاست جاودانه در آن خواهند ماند مگر پروردگارت جز آن بخواهد- پروردگارت به هر چه اراده كند آن را انجام دهد، (107) و تا آسمان و زمين برپاست سعادتمندان جاودانه در بهشت خواهند ماند- مگر پروردگارت جز آن بخواهد- عطايى است بىانقطاع. (108)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 232