نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 342
از آسمان به اندازه معين آب نازل كرديم و در زمين جايش داديم و قادر به از بين بردن آن هستيم، (18) نخلستانها و تاكستانها از آن برايتان پديد آورديم و باغهايى با ميوههاى بسيار كه از آن تناول كنيد (19) و از طور سينا درختى بيرون مىآيد كه خورندگان را روغن و خورش مىدهد. (20) در چارپايان شما را عبرتى است؛ از درونشان سيرابتان مىكنيم و منافع فراوان براى شما در آنهاست؛ و از گوشتشان مىخوريد (21) و بر آنها و بر كشتيها سوار مىشويد. (22) نوح را به سوى قومش فرستاديم؛ به آنها گفت: «اى قوم من! خدا را بپرستيد كه جز او معبودى نداريد، چرا پرهيز نمىكنيد؟» (23) اشراف قوم نوح كه كافر بودند، گفتند: «اين مردم نيز چون شما انسانى است كه طالب برترى بر شماست، اگر خدا مىخواست فرشتگانى را مىفرستاد، ما هرگز چنين چيزى از نياكان خود نشنيدهايم. (24) او مرد ديوانهاى بيش نيست، بايد مدتى با او مدارا كنيد.» (25) گفت: «پروردگارا، مرا در مقابل تكذيب آنها يارى كن.» (26) به او وحى كرديم:- مطابق وحى و نظارت ما كشتى را بساز و چون فرمان ما رسيد و آب از تنور جوشيد از هر نوع يك جفت همراه ببر و نيز كسان خود را بر كشتى بنشان، به جز كسانى كه پيش از اين حكمشان معلوم شده است. و در باره ستمگران با من سخن مگو كه همه آنان غرق خواهند شد. (27)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 342