نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 349
به نام خداوند بخشنده مهربان سورهاى را با آيات روشن فرستاديم و (احكام) آن را واجب كرديم تا به خود آييد. (1) هر زن و مرد زناكار را صد تازيانه بزنيد و اگر به خدا و روز جزا ايمان داريد، هرگز در دين خدا به آنان رأفت نكنيد، و بايد گروهى از مؤمنان شاهد مجازاتشان باشند. (2) مرد زناكار جز با زن زناكار يا مشرك ازدواج نمىكند و زن زناكار را جز مرد زناكار يا مشرك به ازدواج خود در نمىآورد و اين كار بر مؤمنان حرام شده است. (3) كسانى را كه زنان پاكدامن را متهم مىكنند و نمىتوانند چهار شاهد بياورند، هشتاد تازيانه بزنيد و هرگز شهادتشان را نپذيريد كه آنها فاسقند (4) - مگر آنان كه بعد از توبه اصلاح شوند كه خدا آمرزنده مهربان است. (5) كسانى كه به همسران خود نسبت زنا مىدهند و جز خودشان گواهى ندارند بايد هر يك چهار بار خدا را شاهد بگيرد كه راستگوست (6) و در بار پنجم بگويد: «لعنت خدا بر او باد اگر از دروغگويان باشد» (7) زن به اين ترتيب خواهد توانست عذاب را از خود باز دارد كه چهار مرتبه خدا را شاهد بگيرد كه مرد دروغ مىگويد (8) و در بار پنجم بگويد: «اگر آن مرد راست مىگويد خدا مرا به غضب خود گرفتار كند.» (9) اگر فضل و رحمت خدا نبود (كارتان دشوار بود) او توبه پذير فرزانه است. (10)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 349