نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 371
گفت: «من نمىدانم آنها چه كارها كردهاند. (112) اگر مىخواهيد بدانيد پاداش آنها جز به عهده پروردگار من نيست (113) و من هرگز مؤمنان را طرد نخواهم كرد. (114) من جز انذار كننده آشكارى نيستم.» (115) گفتند: «اى نوح اگر دست برندارى سنگباران خواهى شد.» (116) گفت: «پروردگارا! قوم من، تكذيبم مىكنند. (117) ميان من و اينها داورى كن، من و مؤمنان همراهم را نجات بده.» (118) بدينسان او و كسانى را كه همراهش به كشتى انباشته در آمدند نجات داديم (119) و بقيه را غرق كرديم. (120) به راستى كه در اين ماجرا عبرتى است، اما بيشتر آنها ايمان نياوردند (121) و به راستى پروردگار تو نيرومند مهربان است. (122) قوم عاد هم رسولان را تكذيب كردند. (123) چون برادرشان هود گفت: «آيا نمىترسيد؟ (124) به راستى كه من فرستاده امينى براى شما هستم. (125) از خدا بترسيد و مرا اطاعت كنيد. (126) من براى رسالتم مزدى از شما مطالبه نمىكنم، مزد من تنها با پروردگار جهانيان است. (127) چرا بر هر مكان مرتفعى نشانهاى از روى هوى و هوس مىسازيد (128) و قصرها و قلعههاى زيبا و محكم بنا مىكنيد، گويى كه تا ابد در آنها خواهيد ماند (129) و چون كيفر دهيد همچون جباران است. (130) از خدا بترسيد و مرا اطاعت كنيد. (131) از كسى بترسيد كه شما را به آنچه مىدانيد مدد رسانده است. (132) شما را به چارپايان و فرزندان كمك داده است (133) و نيز به باغها و چشمهها. (134) من از عذاب روز بزرگ بر شما مىترسم.» (135) گفتند: «چه پند دهى يا ندهى براى ما يكسان است. (136)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 371