نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 383
و به راستى قرآن مايه هدايت و رحمت مؤمنان است. (77) مسلما پروردگار تو ميان آنها داورى خواهد كرد كه او نيرومندى داناست. (78) به خدا توكل كن كه تو آشكارا بر حقى. (79) نمىتوانى سخنت را به گوش مردگان بشنوانى و هنگامى كه كرها روى مىگردانند نمىتوانى به آنها سخن بشنوانى. (80) تو نمىتوانى نابينايان راه گم كرده را هدايت كنى فقط مىتوانى سخنت را به گوش مؤمنان به آيات ما و تسليم شدگان به حق برسانى. (81) چون فرمان عذاب بر آنان فرود آيد جنبندهاى از زمين برانگيزيم تا با آنها سخن گويد كه مردم به آيات ما از روى يقين ايمان نمىآورند. (82) روزى كه از ميان امتها گروههاى تكذيب كننده آيات خود را محشور مىكنيم، (83) نگاهشان مىداريم تا همه بيايند و خطاب برسد: «چرا آيات ما را كه به آن عالم نبوديد تكذيب كرديد؟ شما چه كار مىكرديد.» (84) به سزاى ستمى كه كردهاند فرمان عذاب بر آنها واقع شود و آنها سخنى نمىگويند. (85) آيا نديديد شب را مقرر كرديم تا در آن بيارامند و روز را روشنى بخشيديم، در حقيقت در اين امور نشانههايى است براى گروهى كه ايمان مىآورند. (86) روزى كه در صور دميده شود، تمام كسانى كه در آسمانها و زمين هستند به وحشت درآيند الا آنان كه خدا بخواهد و همگى با ذلّت و خوارى در پيشگاه او بيايند. (87) كوهها را بنگرى و آنها را بىحركت تصور كنى در صورتى كه مانند ابر در حركت هستند. اين صنع خداوندى است كه همه چيز را محكم ساخت، به راستى كه او از كارهايى كه انجام مىدهيد با خبر است. (88)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 383