نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 396
و كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند، گناهانشان را مىزداييم و بهتر از كردار خوبشان پاداش مىدهيم. (7) انسان را به نيكويى كردن به پدر و مادر سفارش كرديم و اگر آن دو سعى كردند چيزى را كه به آن واقف نيستى شريك من قرار دهى اطاعت نكن، بازگشت شما به سوى من است و شما را از كردارتان آگاه خواهم كرد (8) و مؤمنان صلاحكار را در زمره شايستگان قرار داديم. (9) بعضى از مردم گويند به خدا ايمان آورديم و چون در راه خدا مورد آزار قرار گيرند فتنه مردم را مانند عذاب خدا مىپندارند و اگر مددى از جانب پروردگارت برسد مىگويند ما نيز با شما بوديم، آيا خداوند به آنچه در دلهاى مردم جهان مىگذرد آگاهتر نيست؟ (10) البته خدا مؤمنان و منافقان را مىشناسد. (11) كافران به مؤمنان گفتند: «از ما پيروى كنيد. گناهانتان بر گردن ما.» آنها دروغ مىگويند، هرگز بار گناهان كسى را بر گردن نخواهند گرفت. (12) بلكه بار سنگين گناهان خود و بار گران ديگران بر دوش آنها خواهد بود و در روز قيامت به خاطر دروغهايى كه به هم مىبافتند بازخواست خواهند شد. (13) نوح را به سوى قومش فرستاديم. او نهصد و پنجاه سال در ميان مردمى زيست كه چون ستمگر بودند طوفان به كامشان دركشيد. (14)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 396