نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 404
خداوند چنين وعده داده است و او در وعده خويش خلاف نمىكند ولى بيشتر مردم نمىدانند. (6) آنان فقط به ظاهر زندگى دنيا واقف و از آخرت غافلند. (7) آيا با خود نينديشيدهاند كه خدا آسمانها و زمين و آنچه را ميان آنهاست جز به حق و تا مدتى محدود نيافريده است؟ ولى بيشتر مردم ديدار پروردگارشان را منكرند. (8) چرا در زمين نمىگردند تا ببينند سرانجام آنان كه قبل از آنها بودند چگونه شد: آنها كه توان بيشترى داشتند و در زمين دگرگونى به وجود آوردند و باعث آبادانيش شدند و رسولان با دلايل روشنگرى بر آنها آمدند، خداوند بر آنها ظلمى نياورد بلكه آنها به خود ستم كردند. (9) سرانجام بدكرداران بدتر شد زيرا آيات خدا را تكذيب كردند و آن را به مسخره گرفتند. (10) خداوند آفرينش را آغاز مىكند و سپس آن را باز مىگرداند و آن گاه به سوى او باز مىگرديد. (11) روزى كه قيامت برپا شود، گناهكاران به نااميدى فرو شوند (12) و هيچ بتى شفيع آنها نمىشود و ديگر به بتهايشان باور نخواهند داشت، (13) در آن روز كه قيامت برپا مىشود از يكديگر جدا مىشوند. (14) اما مؤمنان نيكوكار در باغى شادمان و مسرور خواهند بود. (15)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 404