نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 433
بگو: «حق آمد و باطل نه چيزى آورد و نه سامان خواهد گرفت.» (49) بگو: «اگر من گمراه شوم خود زيان كردهام و اگر هدايت يابم به خاطر چيزى است كه پروردگارم به من وحى مىكند، او شنواى نزديك است.» (50) اگر ببينى آن دم كه بترسند و رهايىشان ميسر نباشد و از مكان نزديكى گرفته شوند، (51) گويند: «ايمان آورديم ولى چگونه مىتوانند از فاصله دور به آن دست يابند.» (52) پيش از اين به او كافر شدند و از دور به او تهمت زدند. (53) ميان آنها و آرزوهايشان جدايى افتاد، همانطور كه از پيش با امثال آنها كه در شك و ترديد بودند، عمل شد. (54) سوره ملائكه (فاطر- آفريننده) (35) (شامل چهل و پنج آيه- مكى) به نام خداوند بخشنده مهربان سپاس خداى را كه آفريدگار آسمانها و زمين است و فرشتگانى را رسولان خود كرد كه دوگان دوگان، سهگان سهگان و چهارگان چهارگان بال دارند و آنچه بخواهد به آفرينش مىافزايد، زيرا خدا بر هر كارى توانا است. (1) گشايش رحمت خدا را بر مردم كس نتواند مانع شود و در برابر خوددارى كردنش كس را قدرت گشايش نباشد و او نيرومند فرزانه است. (2) اى مردم! نعمتى را كه خدا بر شما ارزانى داشته است به ياد آوريد، مگر جز خدا آفريننده ديگرى وجود دارد كه از آسمان و زمين شما را روزى بدهد؟ هيچ معبودى جز او نيست، پس چرا سرگشتهايد؟ (3)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 433